Praca w szczególnych warunkach a proces o sprostowanie świadectwa pracy

Mecenas Justyna Grzelak-Grzyb wspiera naszego Klienta w postepowaniu sądowym dotyczącym sprostowania świadectwa pracy. Gówna oś sprawy obejmuje zagadnienia zawiązane z kwalifikowaniem danej pracy jako pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w kontekście uprawnienia pracownika do otrzymania emerytury pomostowej.

Dla przypomnienia wskazujemy, że w przypadku pracowników wykonujących pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze pracodawca w świadectwie pracy oznacza okres, w którym taka praca była wykonywana, a także musi w sposób prawidłowy wskazać rodzaj tej pracy. Wcześniej jednak pracodawca powinien drobiazgowo ocenić czy faktycznie dana praca pracownika – wykonywana stale w pełnym wymiarze czasu pracy – może być kwalifikowana jako praca w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, także biorąc pod uwagę zmianę przepisów dotyczących emerytur pomostowych, która nastąpiła w 2008 r. oraz stanowiska Sądu Najwyższego, który niejednokrotnie podejmował się oceny czy dane czynności wykonywane w ramach pracy wyczerpują daną definicję pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze.

Przy tej okazji, chcielibyśmy przypomnieć, że choć świadectwo pracy stanowi swoistego rodzaju dokument mający walor zaufania publicznego, gdyż informacje w nim zawarte są niezbędne do ustalania uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego. Niesie ono za sobą szczególną doniosłość prawną, z uwagi na przysługującą mu cechę zaufania publicznego i domniemanie prawdziwości informacji w nim poświadczonych. Pracodawca w żadnym wypadku nie może zatem poświadczać w świadectwie pracy nieprawdy, z uwagi na szereg sankcji grożących za takie działanie, w tym ponieść może odpowiedzialność karną lub wykroczeniową. Co więcej, zgodnie z wyrokiem SA w Białymstoku z 21.09.2000 r., III AUa 499/00, OSA 2001, nr 3, poz. 12: „świadectwo pracy, wydane sprzecznie z przepisem art. 97 § 2 Kodeksu pracy, powoduje obowiązek pracodawcy wyrównania nienależnie pobranego świadczenia ubezpieczeniowego przez pracownika, zgodnie z przepisem art. 84 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych”. Zatem organowi rentowemu przysługiwałoby roszczenie regresowe względem pracodawcy.